Salt Lake City en Bahrain

Zo ineens een paar drukke weken en aardig wat airmiles zijn inmiddels bijgeschreven op de Flying Blue aart van de KLM. Vorige week vertrokken van Amsterdam naar Chicago en vandaar weer overgestapt op een vlucht naar Salt Lake City. Dan besef je ineens – na drie uur over land te vliegen – hoe groot de USA eigenlijk is.

Salt Lake is dus eigenlijk het ZouteMeer en thuishnk van de Amerikaanse Mormonen gemeenschap. Zij denken in het beloofde land te wonen want de rivier heet de Jordan en dan ook nog aan het meer dat kwa zoutgehalte ook wel op de Dode Zee lijkt. De Mormonn denken dan ook in het beloofde land te wonen, maar eigenlijk is het een saaie stad met een prchtige omgeving van bergen met witte toppen.

Drie dagen lang moesten we de simulators testen die hier afgeleverd waren en elke avond aten we een Chiliburger, Baconburger of Quarterpounder, want de restaurantjes rondom het hotel waren alleen maar Junk Food.Sinds de Winterspelen van 2002 wordt er ook alcohol geschonken in Salt Lake – de Mormonen drinken niet – en dus zaten wij (2 Noren, 1 Canadees en 1 Deen) lke avond in The Puck, de kroeg met 29 televisieschermen mt alle ijshockey wedstrijden van Noord Amerika.The Puck ligt tegenover het ijshockeystadiom.

In een eindeloze trip ging het van Salt Lake naar Washinton naar Schiphol via Istanbul naar Bahrain. Daar kwam ik enigzins door gejetlegged aan in de verzengende hitte van het oliestaatje. Hier ishet een grote bouwput en er wordt kelig veel gebouwd. Overal waar je kunt kijken staan bouwkranen waar het ene na het andere wonder verrijst. Hier een paar aangename dagen gehad met een antal oude Port Said collega’s die er zeg maar riant wonen. De kleinste huizen hier zijn l onbetaalbare villa’s in Holland.

Op vrijdag het perfect gerestaureerde Portugese fort bezocht dat hier in de 16e eeuw de parelduikers onder de zeespiegel hield maar er rond 1602 weer uitgetrapt werd. Het fort staat er nog steeds en het zal niet lang meer duren voor het omringt is met torenflats, hotels en shoppingmalls. Volgend jaar wellicht nog een keer terug om de Formule 1 te zien die hier sinds een drietal jaren opgenomen is in de wereldcup.

Dat waren even in het kort de feiten van afgelopen weken, nu ben ik inmiddels aangeland in een cursus in Kopenhagen, heb net de gezamelijke maaltijd bijgewoond en morgen avond naar het oudste amusementspark ter wereld, Tivoli, uit 1843, Ben benieuwd wat daar te beleven valt.