Ik ben al weer anderhalve week terug uit Angola, maar wilde mijn bezoek toch nog even kort melden, want de malaria incubatietijd is voorbij en ik mag me gelukkig prijzen. Een collega waarmee ik arriveerde was minder fortuinlijk en is inmiddels met malaria terug naar Engeland gevlogen. Dit is het zoveelste muggen incident in Het Bedrijf en dus mogen we niet meer zonder de anti-muskito-kit op weg.
Angola zelf is koud drie jaar klaar met een burgeroorlog waarvan de gevolgen nog duidelijk zichtbaar zijn. Eindeloze sloppenwijken, extreme armoede, kapotte wegen en een haven met gaten in de kade.
En verder is er eigenlijk niets. Hotels zijn compleet volgeboekt voor het komende jaar door de olie maatschappijen en daarom zaten wij – laatkomers – op een eilandje voor de kust van Luanda in een wat vervallen vakantie resort van voor de oorlog. Maar zon en palmbomen geven de Angolees gelukkig het juiste muziekgevoel.
In dit resort toonden de meegereisde Egyptenaren weer hun creativiteit. Sinds ik de sisha’s heb meegekregen uit Port Said wordt ik wereldwijd bevoorraad met appeltabak voor waterpijpen. Deze was meegebracht en om de goede kwaliteit te tonen hadden ze van een stuk PVC pijp en een met water gevulde kokosnoot het volgende bereid. Tijd dus voor een Deens, Hollands, Angolees, Spaans, Egyptisch onderonsje.
Voetnoten 
Let me know that…