De eerste boot

Het was even stil op de log, maar dat kwam door een aantal zaken, waaronder de grote drukte voor de eerste boot. Die was al een paar dagen eerder verwacht maar na enkele schijnbewegingen langs de kade (de autoriteiten werkten niet helemaal mee…) schoof de Chesham uiteindelijk voor de wal. De Chesham is in de Rotterdamse haven (let op ex- Sealanders) beter bekend als de oude Oahu, dus zo kom je nog eens wat bekenden tegen…

Ook de Chesham heeft een welbekend kleurtje gekregen…

En het ging allemaal beter dan verwacht. De kersverse kraanmeesters moesten even wennen aan al die honderden helmen onder de kraan. Half Port said was uitgelopen voor deze primeur en dus waren ook alle ogen gericht op de kranen dus dat was wel even zweten voor de kraanmeesters. Daags daarvoor had de directie aan de kade aan alle verzamelde collega’s een peptalk gegeven maar ook hier was het devies: safety first! (oh…cliche…production second…).

De allereerste kraanbeweging tikte gelijk het walhokje onder de kraan vandaan nog voor de eerste container was gelost, maar er zat nog niemand in en het bleef ook allemaal bij deze schade beperkt. De operatie verliep wonderlijk gediciplineerd en hoewel de vaart er pas na een paar uurtjes inkwam, strooide het Terminal Operating Systeem (geen Cosmos of Navis, maar Global Terminal Solutions) toch wel wat problemen in het rond, dat in tegenstelling tot de fraai gekozen naam.

De eerste container gelost, een applaus rees achter mij op, maar geen knallende champagneflessen, hier worden dadels (?) uitgereikt als er wat te vieren valt…

Uiteindelijk konden we alle 400 lege containers lossen met een gemiddelde productie van zo’n 13 moves per uur. Dat kon wel beter maar om alles volgens de regels te laten verlopen moest de operatie soms even stil. Grote meevaller was wel het equipment en met name de (Bromma) spreaders vertoonden geen enkel mankement. Kortom: juichstemming alom en vooral voor alle operators, planners en alle anderen een hele mooie start na al het oefenen en simuleren op een leeg terrein.

De yard begon uiteindelijk ook op een echte yard te lijken…

Nu weten we inmiddels ook waar het aan schort en de komende dagen wordt er geoefend op het aanloggen en bedienen van de schermen in de cabines van de kranen, RTG’s en tractors. Hier was wel aangedacht, maar in het echt bleken de Egyptenaren er allemaal wat anders op te typen dan verwacht. De volgende boot wordt al op zaterdag verwacht en dat is geen onbekende; de Sealand Atlantic. Daar heb ik ‘free cola and hamburgers for live’ zoals de kapitein me ooit beloofde na de fusie, dus daar zal ik hem spoedig aan herrinneren.

Het laatste nieuws: President Mubarak komt volgende week op bezoek voor de officiele opening, dus dat houdt in dat de komende dagen de hele terminal hermetisch afgesloten en beveiligd wordt. Security wordt met busladingen vol verwacht en iedereen wordt momenteel gescreend. Blijf dus lezen, want dat beloofd nog wat.

Ook de verlichting is in orde. Aan het eind van de kade, een kilometer verderop, is het zo duister dat je met gemak het Suez kanaal inrijd, daar komen van de week ook wat lampen dus