De woestijn in…

Het zal geen verrassing zijn als ik zeg dat het verkeer in Egypte in niets lijkt op wat wij gewend zijn in nederland. In Port said zijn de wegen nog redelijk begaanbaar, maar omdat niemand zich aan de verkeersregels houd, zijn er op vrijwel elke straathoek enorme verkeersdrempelsdrempels aangelegd, zo hoog, dat je regelmatig de onderkant van je auto even hoort kraken.

Al het verkeer gaat dus met een slakkengang en een auto vanuit een zijstraat (rechts of links) meldt zijn komst met een reeks korte toeters, maar mindert vooral geen vaart. Je houdt automatisch het midden van de straat aan. Als een auto je inhaalt – links of rechts – dan is groot licht het middel om de aandacht te trekken. Overigens rijdt hier niemand met verlichting in de avonduren. Spookrijders, niet zeldzaam hier, toeteren en seinen tegelijk, in combinatie met een Zwaaiende arm uit het raam.

Rijdende rookpluimen (scooters) en fietsers zijn helemaal onvoorspelbaar en een partijtje voetbal op de ringweg is ook geen zeldzaamheid. Gisteren zag ik tot mijn verbijstering op een drukke weg een oude vrouw op een stoel met een kratje cola op schoot, voor de dorstige automobilist…

Pick-up trucks zijn veruit het populairst. Iedereen springt daar met halsbrekende toeren op en af, want de eigenaar kent geen stops. Wie mee wil moet zelf maar zien hoe die erop komt. Denken aan verkeersregels is zeer gevaarlijk, je moet gewoon meebewegen. Bestuurders van koeien, paarden en ezels kijken niet op of om, toeteren niet, hebben geen verlichting en staren afwezig in de lucht als ze ergens invoegen.

Deze week probeer ik een nieuw vervoer middel uit waar vrijwel geen brokken mee te maken valt: dit keer geen luchtballon, maar de Dessert Quad. Bart is op bezoek, en om de dorst wat te vergroten nu eens echt de woestijn in, en maar hopen dat er geen kamelen in de weg lopen…]Ja, ja, weer even op vakantie…