De Zesdaagse…

Nu dan, net terug van een pijlsnelle week vol actie, een kort fotoverslag van het bezoek van Tump en Blom (achternamen zijn wat duidelijker hier, gezien we allemaal Robert heten, vandaar…).

De gehele week werden er belangrijke zaken vermist zoals paspoorten, rijbewijzen en camara’s. Dat startte al direct na de nachtelijke landing in Cairo waar Blom zijn koffer niet op de lopende band aantrof. Dat was zeer ernstig, gezien daar mijn noodpakket met DVD’s, boeken, pindakaas, rookworsten, stroopwafels, AD’s, drop, koffie, enzovoort in zaten. Gelukkig was de voorraad taxfree wodka in de hanbagage vervoerd, maar dat was een schrale, doch smakelijke troost. De eerste fles werd diezelfde nacht nog geledigd om het verlies te vergeten.

Gelukkig vond de KLM de koffer de volgende dag terug en deze werd alsnog aan het hotel afgeleverd rond de tijd dat we de binnenzijde van de Grote Piramide aan een nauwkeurig onderzoek hadden onderworpen. De sarcofaag was het enige voorwerp dat er nog stond. Zelfs de mummie is ergens in de afgelopen 5000 jaar gejat. Een schande!

In Islamitisch Cairo werden we spontaan uitgenodigd door een beheerder van de moskee van de Al-Azhar universiteit, waar ongeveer de hele top tien van Amerika’s ‘most wanted list’ gestudeerd heeft. Amerikanen zijn dan ook niet welkom hier, Hollanders blijkbaar wel…

Tump in de Bab Zuweila stadspoort, 40 meter hoog en een ideale plek om je mening eens te uitten

Na Cairo een lange woestijntocht naar Sharm el Sheik. Vanwege recente ontwikkelingen waren de hotels aantrekkelijk goedkoop maar het hardrockcafe was nog altijd propvol. Nadeel was wel dat de auto nergens meer geparkeerd kon worden, en de beveiliging vrij heftig was. Tussen Cairo en Sharm passeerden we zo’n 12 checkpoints en roadblocks, maar zodra de magische woorden ‘from Holland’ uitgesproken werden, gingen de kalashnikovs de lucht in en zwaaiden de veiligheidstroepen ons na met ‘Marhaba Misr’. (welcome in Egypt).

De volgende dagen stonden in het teken van quadrijden en snorkelen, een mooie combinatie voor als het 42 graden is. In de enige behoorlijke – doch illegale – CD zaak van Egypte konden we voor een appel en een ei de muziek voorraad opwaarderen. Daarna doorkruisden we de Sinai en bezochten Saint Katharina klooster alwaar een grieks orthodoxe monnik ons mededeelde dat het brandende braambos nog steeds op dezelfde plek staat, maar het had sindsdien geen vlam meer gevat. Na zes uur op de racebaan arriveerden we in Port Said voor een traditioneel Egyptisch diner.

Van hier was het niet ver meer naar Cairo waar we nog even tijd hadden, ondanks de verkeerschaos en files, om aan de Nijl nog wat te eten. Ver na middennacht vertok de KL556 richting de regen.