Posts Tagged With: vitrine

Ik ben een groot liefhebber van atlassen en alles waarop wegen, eilanden en onuitspreekbare plaatsen staan aangegeven. De wereld is groot, en ik moet nog vele wegen volgen.

In Manilla ben ik al enige tijd op zoek naar een geschikte wereldbol. Die laat ik graag draaien in mijn hand, dat geeft iets van overzicht. Ineens zie ik ze staan. In een vitrine van Jade’s bookstore staat onze planeet aarde in verschillende soorten en maten: geografisch, staatkundig, met of zonder zeestromen. ‘Mag ik die even zien,’ vraag ik het meisje dat me besluit te helpen. Op haar naamplaatje staat Jam. ‘U ziet hem toch sir,’ antwoord ze bijdehand.

‘Maar ik moet weten of die goed ronddraait.’ Ik zeg er niet bij dat ik dan ineens stevig mijn vinger tegen de draaiende bol duw om te zien waar ik beland ben. Dat doe ik graag. Dan bedenk ik me hoe het daar zou zijn. Zelf op de Stille Oceaan stuit je altijd wel op een eilandje. Daar wil ik dan ineens naar toe.

De vitrine blijkt op slot. Jam gaat op zoek naar het sleuteltje maar van de sleutelbos waar ze mee terugkomt past er geen een. Dan komt de chef. Op zijn naambordje staat Beethoven. Ik vind dat een typische naam. Hij probeert het hele sleutelbosje nogmaals uit, maar kan Jam niet verbeteren.

‘In Nederland bewaren ze vitrine sleutels in de kassa,’ zeg ik. Beethoven en Jam controleren dat beide, maar het leidt tot niets. Ik heb inmiddels besloten dat ik de wereldbol wil hebben. Dat heb ik altijd als iets onbereikbaar wordt. ‘Wat kost die eigenlijk?’ vraag ik. ‘Dat staat aan de onderkant,’ zegt Jam.

Ik verlaat Jade’s Bookstore met lege handen terwijl Beethoven alle  medewerkers aan het zoeken zet.

Een paar weken later loop ik met twee boodschappen tassen voorbij als ineens Jam me op straat aanroept. ‘We hebben de sleutel gevonden!’ zegt ze met een lach. ‘Hij lag bovenop de vitrine.’ Dat ik daar niet aan gedacht heb. Ik koop de globe en een medewerker van Jade’s bookstore loopt met de wereld achter me aan tot ik thuis ben.

Even later zit ik op de bank met de globe op mijn schoot. Ik geef er een enorme draai aan en kijk verwonderd naar hoe de wereld in mijn handen rondtolt. Dan stop ik hem abrupt met mijn vinger. Volgend jaar ga ik  naar Nederland!