Plotseling werd ik opgebeld door oud collega Rob W. Hij blijkt op de dezelfde locatie te gaan werken en dus begaf ik me per fiets naar cafe De Waal in Vlaardingen. Rob verblijft al een aantal jaren in het buitenland, met name Maleisie en dus kon ik een aantal prangende vragen stellen.
Na een korte filosofie over de verwachtingen in port Said en een pepersteak, besloten we de volgende dag naar het splinternieuwe hoofdkwartier in Den Haag te gaan om kennis te maken met de breinen achter de wereldwijde terminals. En daar zat ook ineens Silvia, de Italiaanse schepenplanster die op de Maasvlakte had huisgehouden… Ze maakt het goed, maar de stilte in het enorme, halflege en veel te nette kantoor was wel even wennen.
De laatste nieuwtjes over Port Said waren boeiend, maar ook hier kon niemand mij vertellen wanneer het schip vaart met zwaar matriaal dat mijn officiele aftrap zal betekenen. ik zie wel wanneer ik vertrek…
Vanochtend bleek na een veel te vroeg telefoontje van karel, mijn ‘zaakwaarnemer’ in het Vlaardingse, dat alle papperassen klaarlagen om te ondertekenen. Verzekeringen voor huis en haard, rechtsbijstand, verhuurcontract en de de hele mikmak. Fijn om te ondervinden dat hij alles op orde heeft. Nu wordt het tijd om de verhuizer van mijn schamele bezittingen in actie te laten komen.
Een bezoekje bij bakker Scholtes werd ook een langer bezoek dan gepland. Wim heeft het idee opgevat om de Sagen en Legenden route, die ik afgelopen jaar maakte voor Streekmuseum Jan Anderson, als thema voor zijn nieuwste reclame activiteit uit te roepen. Nog voor ik vertrek zullen tientallen kinderen met de knapzak in de hand, langs duistere plaatsen reizen van legendarisch Vlaardingen. Ben benieuwd hoeveel Douwe Dabberts zich zullen aanmeldisch Vlaardingenen.
Nu nog even langs de tandarts om het een en ander recht te laten timmeren: hoewel ik er niet naar uitkijk lijkt het me beter dan om dadelijk een kies te laten trekken door de plaatselijke barbier onder een olijfboom.
En morgen varen we met de jeugd van Vlaardingen uit richting Maassluis waar een sailpast van zeeslepers de Waterweg zal opvrolijken. Er zijn al zo’n 10 aanmeldeingen binnen na de bekendmakingen in het Groot Vlaardingen, RotterdamsDagblad en omroep Vlaardingen. We hebben 50 redingsvesten aan boord, dus we zien we waar het schip strand…
nog niet helemaal gelezen. wens jou sucses met jou onderneming in de woestijn. groetjes padre uit het mooie vlaardingen