De Ganzennek

Dat was vroeg… om 06:00 uur snelde ik over de Antwerpse ringweg richting Hessenatienoord, kaai 1241, om precies te zijn. Net op tijd arriveerde ik om de lading van de eerste van 33 MOL tugmasters te bekijken. Het bleek dat de drie diepladers (mafi´s voor insiders) met de bomen en spreaders van de reach stackers en empty handlers (sorry voor al die vaktermen, maar zo heten ze nu eenmaal) al geladen waren, en daar school een flink probleem in…

Maar ik moest eerst even de kapitein spreken om aan te dringen op speciale en extra zorgzame behandeling van ´onze` lading, want dat werkt altijd, een persoonlijk bezoekje. De Koreaanse captain had duidelijk last van een ochtendhumeur en stoomde ongevraagd de ene na de andere sigaret uit mijn pakje weg, hoestte alarmerend slecht en staarde dan afwezig met uitpuilende ogen naar de ringetjes die hij uitblies. ´Okay` was zijn enige opmerking. Ik vertelde hem nog over de bijzonderheden in Port Said en vermelde terloops dat hij het eerste echte schip aan de kade zou zijn.

´Do you give a party?` veerde hij enthousiast op. ´Zeker weten`, riep ik met gekruiste vingers en de beste man beloofde twee keer per dag de lading voor Port Said na te kijken. Daarop snelde ik naar beneden om het probleem van de dag op te lossen. Drie mavi´s in het ruim achter inmiddels 29 tugmasters maar geen gooseneck… niet op de terminal en ook niet aan boord. Kijk, even uitleggen. Op de terminal in Port Said hebben we niets staan en voor mafi´s heb je een gooseneck nodig. De trailers die in Barcelona worden geladen hebben namelijk vaste ganzenhalzen en weet je wat? Ik plaats binnenkort wel een plaatje, dat zegt wat meer voor degenen die het niet meer volgen…

De enige optie was dus alles restowen (lossen en laden) in Barcelona en met een mobiele kraan alle spreaders en laadbomen op onze eigen trailers overzetten. Deze oplossing bracht de agent van de rederij aardig van zijn stuk. ´Are you f***** out of your mind?´ Niet echt, maar ik moest nu eenmaal wat bedenken; het ging tenslotte ook om mijn baan… Maar de medewerking was noppes en de Antwerpse havenmannen crosten aardig door met heftrucks, shovels, trucks, graafmachines en andere raadselachtige voertuigen. Ik had nog maar vier uur.

Op het internet in het havenkantoor en met wat hulp van een klerk die niet meer deed dan zijn voeten op het bureau houden, kon ik een naburige firma vinden die nog actief was ook dit weekend. Twee uur voor vertrek van de boot reed een vrachtwagen met een splinternieuwe gooseneck de kade op. Ik had hem gehuurd voor drie maanden tegen een zeer schappelijke prijs. Het ding zou na gebruik in Port Said gewoon aan boord blijven en zodoende gewoon weer terugkeren naar de rechtmatige eigenaar in Antwerpen.

Mission Accomplished! En nadat de gooseneck veilig vastzat aan de laatste tugmaster voor Port Said, beloofde ik een biertje aan de redders in nood die net op tijd de boot haalden. Interessanter nog: ik werd uitgenodigd om in café Zurenburger in hartje Antwerpen de aftrap van het EK bij te wonen, dus dat zal een prijzig rondje worden. Maar dat café zit toevallig naast dit internetcafé, en de aftrap is zo ongeveer nu… dus… tot de volgende log!