Geslaagd!

Vandaag ben ik geslaagd voor het Egyptisch rijbewijs. Aanvankelijk dacht ik dat het praktijk examen zou bestaan uit het rijden in het midden van de weg, door rood licht, zonder in de spiegels kijken en heel veel toeteren. Niets was minder waar. Voor mijn komst was al het nodige veldwerk verricht door onze afdeling ‘Autoriteiten’. Special Authority Agent Achmed, die mij vandaag begeleide naar de Port Said Traffic Police, had deze stugge bureaucratische papiermachine al omgevormd tot een soepele en meewerkende organisatie. Voor een extra puntje op de i had ik twee SCCT kalenders meegenomen. Het is al weer bijna juni, dus die dingen moeten er sowieso uit…

Aanvankelijk zou er een theorie examen, een praktijk examen en een schier oneindige reeks van papieren op het programma staan, maar het bleef uiteindelijk bij een gezellig kopje thee met de president-commisaris van het Departement Verkeer zelf. Deze meneer zetelde in een theatraal kantoor met een marmeren bureau van kolosale afmetingen, en nam de kalenders zwijgend in ontvangst. Ahmed maakte heimelijk een enthousiast gebaar, dus dat zat blijkbaar wel goed.

Vervolgens stempelde en signeerde de president tweehandig en in een opmerkelijk korte tijd een ontzaglijke hoeveelheid documenten. Ahmed gaf hierbij commentaar als een voetbalverslaggever: theorie behaald, akte van zus, certificaat van zo, document van weetikveelwat, nog een onmisbaar formulier, praktijk examen ‘uitmuntend’, een bewijs van nogwat en tenslotte – met een theatrale finaleklap van de grootste stempel – het diploma, gevolgd door twee uitgestrekte handen: ‘gefeliciteerd’.

Waar de gemiddelde Egyptenaar weken voor moet zwoegen, was hier in recordtempo afgehandeld. Na het in ontvangst nemen van een nog warmte afgevend rijbewijs, zojuist uit de plasticifeermachine getrokken, passeerde ik in de hal nog een groep zwetende stadsgenoten, klaar om af te rijden. Vanwege de verkeersveiligheid (!) gebeurd dat op een afgesloten parkeerterrein met pionnen achter het gebouw. Ondertussen stortte ik me met een veilig gevoel in de onverminderde chaos op weg naar de terminal.