Onlangs ontwaakte mijn laptop uit een diepe digitale coma. Maandenlang hing de harde schijf met 500 uur onmisbare muziek aan een zijden draadje en stond ook de weblog stil… tijd om de draad weer eens op te pakken.
Het nieuwe jaar begon met een voetbal competitie in Egypte; The African Cup of Nations 2006 en Port Said was een van de 4 gaststeden. De Afrikaanse toppers Nigeria, Ghana, Senegal en Zimbabwe speelden hier en voor de teamspirit kon ik 500 kaartjes aanschaffen zodat alle collega’s in de operatie de wedstrijden konden bezoeken. Het stadion in Port Said kan 15.000 mensen herbergen en de Morbide Eenheid hoefde alleen maar in te grijpen toen Tunesie tegen Nigeria speelde. Noord Afrikanen zijn niet erg geliefd in Egypte (!) en dus was iedereen op de hand van de Nigerianen, maar gefluit, gejoel en rookbommen tegen een bevriende natie wordt niet geduld.
Uiteindelijk konden we ook nog een handvol kaartjes voor de finale Egypte – Ivoorkust bemachtigen (de complete kaart verkoop voor de finale was op duistere wijze op de zwarte markt beland…) Het werd een aardige zit, want 3 uur voor de aftrap moest iedereen in het stadion zitten. Dit vanwege de veiligheid, want de president zou ook komen. Gevolg: als de wedstrijd begint kan bijna niemand meer juichen na drie uur gegil, dus ook geen ‘boeh’ roepen als de president binnenkomt.
De president arriveerde onder een beleefd applaus (over de speakers) en verbleef vervolgens in een soort kogel/bom/geluidvrije glazen ruimte en nadat Egypte won en het stadion explodeerde, wilde de president nog even alle spelers een hand schudden. Ook Mido, die het helemaal verbrast had vanwege een scheldpartij tegen zijn trainer in de halve finale. Het duurde nog eens 1,5 uur voordat Mubarak vertrok en dus konden we vaststellen dat we 8 uur in het stadion hadden gezeten. Buiten was het totale chaos en dus besloten we terug te lopen/dansen/springen/feesten naar het hotel.
Overigens speelt deze zomer Nederland ook tegen Ivoorkust en dat is eigenlijk best wel een goed team… Uren later waren we terug in het hotel en daar konden we nog een waterpijp roken en 5000 herhalingen zien van alle heldendaden van die avond (en eindeloos koffie/thee ipv bier…) De toeterende wagens met vlaggen zwaaiende menigten en vuurstokende fans in de straten maakten de stad nog onbegaanbaar tot diep in de nacht.
Voetnoten 
Goedzo!!!!! Eindelijk weer een teken van de omgeving waar jij vertoeft. Dit is toch iets meer dan een telefoontje en een e-mailtje voor jou mams als antwoord. Hartstikke leuk om deze foto’s te zien. Jou fans zijn weer blij om jou avonturen op de voet te volgen. Dus wij blijven uitkijken……….Jou Pa….. 😉
Hèhè eindelijk weer een teken van leven. Wij hebben vandaag de verjaardag van Jits gevierd. Denk erom, maandag is ze jarig en ze verwacht een telefoontje.
8)
Ha! Je dacht toch zeker niet dat ik dat zou vergeten?
Ha dacht da je even bij de subara was blijven hangen, die hing daar al een tijdje :)) Leuk om weer iets van je te lezen
Garoetjes uit een ietwat zonnig spyke city
Is die foto genomen na een late-night shift of zit er iets speciaals in die zuurstok?
Ga je goed!, kijk uit naar je volgende ervaringen.
Ja, weer een teken van leven ! 😛
Ze zijn daar net zo gek als hier met de voetbalgekte zeg. Leuk dat ze gewonnen hebben.
Je kan trouwens wel zien dat je daar 8 uur gezeten heb, je kijkt niet meer zo helder of is het iets van wat in die waterpijp zit 😛
waterig plaatje met die pijp
Er is weer digitaal contact uit Egypte!!!!!
Alles goed verder?
Zijn de 2 slangen aan elkaar verbonden…… hij blaast er net doorheen en jij hebt een uitdrukking van wat is dat voor kruidentabak……
Groeten uit Center Parcs Bosnie
Hallo vriend je ziet er weer lekker uit op de laatste foto
moet je maar bij je barclay sigaretten blijven leuk weer iets nieuws van je te lezen groetjes Sal 😉
Kijk Sal, ik ben gestopt met roken, en dat wat je ziet is een cold turkey want in een waterpijp zit geen nicotine 😉