
Doorgroefd gelaat tooit de hoes
Afgelopen week heb ik The Cure weer eens gedraaid en eigenlijk maakten die best wel deprimerende muziek. Het geeft wel aan hoe de sfeer eind jaren zeventig was. The Cure was een van de vaandeldragers van de New Wave stroming, waar onder andere bands als Talk Talk, Joy Division, Depeche Mode, Echo and the Bunnymen, Billy Idol, U2, The Smiths, OMD, New Order, The Sound andThe Alarm deel van uitmaakten.Zanger Robert Smith kan zelfs een vrolijk nummer als Love Cats behoorlijk zwaarmoedig overbrengen. Gelukkig zijn onderstaande beelden vrolijk genoeg om het leuk te houden.
Dat is niet meer het geval bij het nummer A Forest, waarin de hoofdpersoon van het nummer verdwaald in een bos. Onderstaande videoclip is uit BBC’s Top of the Pop uit 1980, de tekst geeft aan hoe Gothic deze band eigenlijk is. Samen met een recente foto van laedzanger Robert Smitheen waar schrikbeeld:

I hear her voice, calling my name
The sound is deep, in the dark
I hear her voice, and start to run
Into the trees, into the trees
The sound is deep, in the dark
I hear her voice, and start to run
Into the trees, into the trees
Suddenly I stop, but I know it’s too late
I’m lost in a forest, all alone
The girl was never there, it’s always the same
I’m running towards nothing, again and again and again and again
I’m lost in a forest, all alone
The girl was never there, it’s always the same
I’m running towards nothing, again and again and again and again
Let me know that…